ลำมะลอก ๑ หมายถึง น. ชื่อไผ่ชนิด Dendrocalamus longispathus Kurz ในวงศ์Gramineae ลําใหญ่ ไม่มีหนาม.
น. ชื่อโรคผิวหนังชนิดหนึ่ง เป็นเม็ดมีหนอง เรียกว่า ฝีลำมะลอกหรือ หัวลำมะลอก.
น. รูปทรง, สัณฐาน. (เทียบ ข. มาท).
ว. มีใจอ่อน, เพลีย.
ก. ตีแต่งเหล็กที่เป็นรูปอยู่แล้วให้เรียบเป็นมัน, ละเมียบ ลําเลียบหรือ ลําเวียน ก็ว่า.
น. ส่วนประกอบช่วงบนของปั้นลมปราสาทหรือวิหาร. ว. สวย, งาม.
ดู ลําไย (๒).
น. (๑) ชื่อไม้ต้นชนิด Dimocarpus longan Lour. ในวงศ์ Sapindaceaeผลกลม รสหวาน, พันธุ์ที่เป็นไม้เถาเรียก ลําไยเครือ (D. longan Lour.var. obtusus Leenh.). (๒) (ถิ่น–ปักษ์ใต้) ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิดMangifera caesia Jack ในวงศ์ Anacardiaceae ดอกสีม่วงอ่อน, บินยาหรือ ลํายา ก็เรียก.